حملات گروه های افراطی بودایی به اقلیت مسلمان ساكن نواحی غرب میانمار كه 'روهینگیا' نامیده می شوند در حالی ادامه دارد كه انتظار می رفت با توجه به عمق و دامنه بحران جاری، دولت این كشور و مجامع بین المللی به طور جدی وارد عمل شده و مانع از تشدید درگیری ها و كشتار وسیع انسانی در میانمار شوند.
** آنچه در میانمار می گذرد
................................
خشونتها در میانمار به دنبال حمله به یك اتوبوس حامل مسلمانان در استان 'راخین' كلید خورد و پس از آن از ابتدای خرداد ماه گروههای افراطی بودایی، با حمایت و همراهی پلیس و ارتش دست به كشتار گسترده و آتش زدن دهكده ها و مساجد و فراری دادن مسلمانان زدند. دولت میانمار در اقدامی هماهنگ از ورود گروه های امدادی و رسانه های بین المللی به این منطقه جلوگیری كرد و در سكوت مجامع بین المللی نسل كشی گسترده آغاز شده است كه برخی رسانه ها آن را هولوكاست واقعی مسلمانان نامیدهاند.
نخستین حمله به روهینگیا ها موجب كشته شدن 9 تن از مسلمانان بی دفاع میانمار شد. در ادامه، زیر لوای سكوت معنادار و تاییدیه گونه مقامات دولتی و نیروهای امنیتی، حملات وحشیانه به روهینگیاها با شدت بیشتری در دستور كار گروه های افراطی قرار گرفت و روستاها و خانه های مسلمانان به آتش كشیده شد. تا جایی كه با گذشت كمتر از دو ماه، ده ها هزار تن از مسلمانان منطقه رخاین كه در نواحی مرزی میانمار با بنگلادش واقع شده مجبور به ترك خانه و كاشانه خود شده اند.
خبرگزاری 'بی. بی. سی' در گزارش خود در روز دوشنبه 26 تیرماه اعلام كرد كه درگیری های غرب میانمار موجب كشته شدن بیش از 50 هزار نفر و آوارگی 90 هزار روهینگیا شده است.
بی بی سی ضمن توصیف شرایط اسف بار روهینگیاها، به این نكته اشاره كرده است كه گروه های طرفدار حقوق بشر از چارچوب یك فاجعه جدی انسانی به تحولات میانمار نگریسته و به شدت از بحران اخیر ابراز نگرانی كرده اند.
نشریه 'ساندی تایمز' در گزارش اخیر خود پیرامون بحران انسانی در میانمار به موارد متعدد ضرب و شتم خونبار، كشتار و سلاخی مسلمانان، تجاوز به زنان، مرگ های هولناك به وسیله آتش سوزی، بی غذایی و بیماری اشاره كرده است.
روزنامه آمریكایی 'نیویورك تایمز' به نقل از شاهدان محلی گزارش كرده كه برخی از حملات صورت گرفته به روهینگیاها به وسیله بالگردهای دولتی صورت گرفته و این مساله نشان می دهد كه شماری از نظامیان حتی به سكوت در برابر این كشتارها بسنده نكرده و خود در خونریزی های رخاین مشاركت داشته اند.
بنگاه خبر رسانی 'الجزیره' روز 26 تیرماه به نقل از خبرگزاری فرانسه اعلام كرده كه حتی صدها تن از پناهجویان به خاك بنگلادش، توسط مقامات این كشور به مناطق بحران زده بازگردانده شده اند.
در این پیوند بسته بودن مرزهای بنگلادش به روی روهینگیاها در روزهای گذشته علاوه بر ممانعت از ورود پناهجویان موجب انسداد مسیرهای دستیابی آوارگان به منابع غذایی و دارویی شده و علاوه بر آتش حملات بوداییان افراطی، گرسنگی و بیماری نیز بر اقلیت مذهبی مسلمان رخاین مستولی گشته است.
** روهینگیاها كیستند و در طول سال های اخیر برآنان چه گذشته است؟
...................................................................................
روهینگیاها ساكنان بومی مناطق مرزی میانمار هستند كه از هزار و 100سال پیش تاكنون در مناطقی چون رخاین متمركز شده اند.
بر اساس آمار موجود شمار مسلمانان میانمار 750 تا 800 هزار نفر تخمین زده شده كه حدود 2 درصد از جمعیت كنونی میانمار را تشكیل می دهند.
جامعه مسلمانان میانمار از سال های پیش از استقلال این كشور از استعمار انگلیس در سال 1948 میلادی (1327 ه.شمسی) زیر شدیدترین فشارهای سیاسی و اجتماعی قرار داشته و اقلیت مسلمان در رقت بار ترین شرایط ممكن به سر برده اند.
تصویب قانون مالكیت توسط دولت نظامی میانمار در سال 1982 میلادی (1361 ه.شمسی) موجب شد تا مسلمانان این كشور در تنگنای وحشتناكتری نسبت به قبل قرار گرفته و از كمترین حقوق شهروندی و انسانی موجود در میانمار نیز محروم شوند.
بر این اساس هر گونه حقوق اولیه شهروندی از جمله حقوق مالكیت، انجام فعالیت های تجاری و سیاسی، تصدی مناصب نظامی و دولتی از مسلمانان سلب شد. در ادامه تحمیل مالیات های خرد كننده، محرومیت از ورود به مراكز آموزشی و حتی ایجاد محدودیت های پرشمار بر سر راه ازدواج و حتی رفت و آمد و مسافرت درون مرزی روهینگیاها با هدف اعمال فشار حداكثری بر مسلمانان میانمار در دستور كار حاكمان نظامی این كشور قرار گرفت.
علاوه بر ایجاد تنگناهای اینچنینی بارها مساجد و مدارس مذهبی روهینگیاها ویران شد و با مجوز مقامات رسمی، روستاها و سكونت گاه های مسلمانان مورد تاخت و تاز اكثریت بوداییان قرار گرفت.
در طول سال های اخیر هزاران نفر از مسلمانان میانمار قربانی خشونت های فرقه ای و نسل كشی پیدا و پنهان گروه های افراطی میانمار بوده اند و كشتار اخیر را می توان نمونه اخیر اقدامات فاجعه بار ضد مسلمانان در میانمار به شمار آورد.
با وجود سكونت هزار ساله روهینگیاها در غرب میانمار، بسیاری از طرفداران سركوب آنان از مردم عادی گرفته تا مقامات دولتی، مسلمانان را مهاجرانی تروریست و خائن قلمداد می كنند كه از آن سوی مرزهای كشور به خصوص بنگلادش به رخاین هجوم آورده و خود را به عنوان ساكنان بومی مناطق غربی كشور معرفی می كنند.
وضعیت زندگی روهینگیاها به شكلی بوده كه سازمان ملل متحد این اقلیت مذهبی را به عنوان یكی از ستمدیده ترین گروه های قومی- مذهبی جهان معرفی كرده است. هم چنین در گزارش اخیر كمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان آمده است كه مسلمانان میانمار هدف هرگونه آزار ممكن قرار داشته اند كه در این میان به تنگناهای شدید قانونی، كار اجباری، نداشتن حق اقامت، و مصادره زمین های آن ها می توان اشاره كرد.
** حمایت تلویحی دولت میانمار از تحولات اخیر در غرب كشور
...........................................................................
به موازات گشایش فضای سیاسی كشور انتظار می رفت كه اوضاع رقت بار زندگی مسلمانان میانمار به شكلی ملموس تغییر یابد. اما بی تفاوتی مقامات دولتی 'نایپییداو' پایتخت سیاسی میانمار نسبت به كشتار روهینگیا به عنوان نمودی از حمایت تلویحی از اقدامات گروه های افراطی موجب شد تا حملات علیه مسلمانان شدت یابد.
با گذشت نزدیك به دو هفته از آغاز كشتارها در رخاین، 'تین سین' حاكم نظامی و رییس جمهور میانمار، در مناطق بحران زده حالت 'فوق العاده' اعلام كرد و واحد های نظامی و امنیتی، كنترل رخاین را در دست گرفتند.
تمهیدات این چنینی توسط دولت نایپییداو نه تنها منجر به فروكاستن از دامنه كشتار و به عبارتی نسل كشی مسلمانان نشده كه حتی با توجه به برخی شواهد موجود و اعلان برخی رسانه های غربی، بر شدت حملات و مصائب روهینگیاها افزوده است.
تین سین در پاسخ به درخواست سازمان ملل برای پایان دادن به اوضاع موجود در رخاین اعلام كرده كه تنها دو گزینه را برای پایان بحران كنونی امكانپذیر می داند. نخست اخراج تمامی روهینگیاها از كشور و دوم اسكان موقت و كنترل شده مسلمانان رخاین در اردوگاه های زیر نظارت سازمان ملل.
با توجه به شواهد موجود هیچ گونه تلاش موثری برای پایان دادن به نسل كشی مسلمانان در بین نخبگان سیاسی میانمار به چشم نمی خورد و این در حالی است كه مدعیان حقوق بشری نیز در داخل و خارج میانمار بی تفاوت به فاجعه انسانی كه در این كشور می گذرد سكوت اختیار كرده اند.
** سكوت مدعیان حقوق انسانی در برابر كشتار روهینگیا
...................................................................
'آنگ سان سوچی' رهبر تحول خواه میانمار به عنوان شاخص ترین چهره بین المللی این كشور در حالی 'وظیفه خطیر' پیشبرد پروسه اصلاحات سیاسی و دموكراتیزه كردن كشور را به پیش می برد كه گویا تمامی مولفه ها و حقوق انسانی در میانمار محقق گشته و كشور تنها نیازمند دست یابی به آزادی و اصلاحات سیاسی است.
در بحبوحه جنایات ضد بشری در میانمار و كشتار و آوارگی ده ها هزار تن از ساكنان این كشور، سوچی به عنوان رهبر مخالفان دولت به سان چهره ای بین المللی و صلح طلب تور اروپایی خود در كشورهای سوییس، انگلیس، فرانسه و نروژ را به پایان رساند و جایزه صلح نوبل را در استكهلم دریافت كرد.
وی در پاسخ به خبرنگارانی كه خواستار اعلان موضع او در خصوص تحولات اخیر در غرب میانمار شده بودند تصریح داشت كه : ' نمی تواند مطمئن باشد كه روهینگیاها میانماری هستند یا خیر!'.
بی تفاوتی سوچی نسبت به جنایات آشكاری كه نخستین حقوق انسانی یعنی حق حیات و سكونت را نقض می كند، چهره صلح جویانه و انسان دوستانه رهبر مخالفان میانمار را كه به 'بانوی صلح' معروف شده به سیمایی مخدوش شده بدل ساخته است.
البته برای سوچی كه در آستانه انتخابات پارلمانی سال آینده میانمار به پیروزی مطلق در برابر نخبگان مورد حمایت نظامیان می اندیشد، این مساله قابل درك است كه وی تمایلی به برانگیختن نارضایتی اكثریت بودایی های كشور نداشته باشد!
از سوی دیگر كشورهای غربی و به خصوص آمریكا كه نسبت به نقض هر موردی از حقوق بشر در جهان – البته بر حسب معیارهای مبتنی بر منافع و نقطه نظرات سیاسی- گریبان چاك داده و خود را به عنوان مدعیان اصلی برقراری و رعایت حقوق انسانی معرفی می كنند، در برابر نسل كشی مسلمانان میانمار سكوت كرده اند.
در حالی هزاران نفر از روهینگیاها زیر سایه وحشت بار مرگ، گرسنگی و بیماری در مناطق مرزی میانمار به سر می برند كه مقامات آمریكایی دست رهبران نظامی نایپییداو را به گرمی فشرده و سودای تبدیل میانمار به پایگاهی راهبردی در شرق آسیا را در سر می پرورانند.
در جریان نسل كشی كه از سوی برخی تحلیل گران به 'هولوكاست جنوب شرق آسیا' موسوم شده است، آخرین مرحله از تحریم های اعمالی اتحادیه اروپا و آمریكا عیله میانمار در حوزه نفت و گاز به حالت تعلیق درآمد.
تحریم های مذكور از سوی كشورهای غربی در پی اقدامات نظامیان در سركوب مخالفان سیاسی، نقض دموكراسی و پیشبرد برنامه های تهدیدآمیز نظامی طی سال های گذشته بر دولت میانمار تحمیل شده بود.
در هفته گذشته 'هیلاری كلینتون' وزیر امور خارجه آمریكا كه برای شركت در اجلاس همكاری های اتحادیه 'آ. سه. آن' با آمریكا به جنوب شرق آسیا سفر كرده بود در ویتنام با رییس جمهور میانمار دیدار كرد و در جریان این ملاقات از عزم ایالات متحده برای توسعه فعالیت شركتهای آمریكایی در این كشور خبر داد. در مقابل، تین سین نیز اعلام كرده بود كه میانمار برهه ای بحرانی و تاریخی را پشت سر می گذارد و برای گذر از حكومت نظامیان به دموكراسی نیازمند حمایت كشورهای دیگر است.
همچنین سفر صاحبان صنایع و مدیران ارشد شركت های بزرگ آمریكایی به میانمار با هدف بررسی و ارزیابی فرصت های سرمایه گذاری و توسعه اقتصادی در این كشور نشان داد كه رهبران نظامی میانمار در شرایط كنونی می توانند در ازای تن دادن به مطامع و نقطه نظرات غربی ها روی دوستی و حسن نیت واشنگتن و متحدانش حساب باز كنند.
البته مشخص است كه دغدغه ها، نقطه نظرات و معیارهای غربی برای رعایت حقوق بشر تنها منحصر به اصلاحات سیاسی و آزادی اندیشه و بیان در میانمار بوده و جنایات سازمان یافته و نسل كشی مسلمانان در عمل از شمول قواعد به اصطلاح انسان دوستانه و صلح جویانه غربی مستثنی تلقی می گردد.
تحقیق**م.م.ك**1358